Op mijn werk kwam de laatste tijd spontaan een hele rij ongepolijste droomfiguren voorbij. Een motorrijder in zwart leer, een dolende dakloze, een dierlijke inbreker en tenslotte nog wat heksen en hoeren. Deze wat meer rauwe en rafelige figuren hebben op het eerste gezicht misschien wat duisters, maar ze hebben stuk voor stuk het vermogen om de dromer naar het licht te leiden.
Met toestemming van de dromers in kwestie stel ik jullie dan ook graag aan een aantal van deze schaduwfiguren voor.
De motorrijder in zwart leer
Ik droom dat ik, in zwart leer gekleed, van mijn motor afstap. Kin omhoog. Sterke schouders. Blik en borst vooruit. Zo loop ik in het rond, terwijl ik met mijn rechterhand een zwaar uitgevoerde metalen ketting in het rond zwaai naar iedereen die ook maar ietsje te dichtbij komt. “Kom maar op, mij krijgen ze niet klein, ik ben niet bang”, gaat er door me heen.
De vrouw die dit droomde vertelde dat ze deze motorrijder in zichzelf goed kent. Na het plotselinge overlijden van haar man was haar eerste reflex om zich groot en staande te houden. Niet te veel ruimte geven aan voelen. Blijven handelen. Zorgen dat het allemaal niet nog erger wordt. Weg van de kwetsbaarheid en de pijn. Net als vroeger. Het hielp haar overeind te blijven en de toekomst van haar kinderen te beschermen. De laatste tijd klinkt er van binnenuit echter ook een zachtere, soms nog wat onwennige stem, die haar oproept om haar gevoelens toe te laten.
De dolende dakloze
Ik droom dat er van alles gaande is. Midden in dit alles ontmoet ik de dakloze man die ik wel vaker tegenkom in mijn dromen. We raken in contact, maken een praatje. Gewoon, zoals ik dat overdag ook zo vaak doe met anderen. Ik krijg er een warm gevoel bij. Het doet me goed om me open te stellen voor deze dakloze figuur. Ik probeer hem te motiveren om in beweging te komen naar een plek waar het goed en liefdevol is, maar laat de regie bij hem.
De man die dit droomde stond als kind al klaar voor anderen. Ook als volwassen man is hij gewend te dragen voor anderen. Het hoort ergens bij hem, dat precies aanvoelen wat een ander nodig heeft, maar ook weer niet. Als hij zich in een oefening ontdoet van de last(en) die op zijn nek en schouders rusten, komt er namelijk iets anders tevoorschijn. Een tinteling. Een vrije lach. Kleur op zijn gezicht en een volle, aangename aanwezigheid. En dan, na een volgende droom over deze dakloze figuur, het verlangen om zelf de regie te nemen. De dakloze in hem een liefdevol thuis te bieden en zo werkelijk contact te maken met wat hij zelf nodig heeft.
Herstel van dat wat ooit verloren raakte
Voor bovenstaande twee dromers geldt, dat er als kind iets in hen in de schaduw is geraakt. Vaak om hele begrijpelijke redenen en met de beste bedoelingen. Een kind weet intuïtief immers heel goed wat er wel en niet past in het gezin van herkomst. De motorrijder raakte het contact met kwetsbare gevoelens kwijt. De dakloze met wat hij zelf nodig had.
Een volgende dromer verloor in de aanpassing aan haar ouders haar eigen vrije ruimte. Tot een dierlijke inbreker haar in een droom komt vertellen dat het ook anders kan.
De dierlijke inbreker
Ik droom dat ik in het huis van mijn ouders woon, wat op zich al vreemd is, want ik ben al lang volwassen. Omdat ik geritsel aan de voordeur hoor, haast ik me naar de gang om de voordeur van binnenuit op slot te draaien. Terwijl ik dat doe, hoor ik dat de inbreker zich snel naar de achterdeur verplaatst. Ik schrik me rot, dat haal ik nooit op deze hakken! Ik ren naar de achterdeur en hoor een luid, dierlijk gegrom. In paniek schrik ik wakker.
De vrouw die dit droomde werd behoorlijk controlerend opgevoed. Je past je aan. Mijn wil is wet. Gehoorzaamheid boven alles. In haar eigen woorden: “Behoorlijk dwingend allemaal”. Als volwassen vrouw voelt ze het verlangen om uit te breken. “Zoals Thelma en Louise.” Haren los en gaan. Proeven hoe het leven buiten de lijntjes smaakt. Iets in haar geeft daar echter niet aan toe. Houdt de handrem erop en het verlangen eronder. De droom opent de weg naar een leven voorbij de strenge regels van vroeger, haar eigen vrijheid tegemoet.
Wat er niet kan zijn verplaatst zich naar de schaduw en de nacht
Iets wezenlijks dat overdag structureel te weinig ruimte krijgt verplaatst zich naar de schaduw en de nacht. Manifesteert zich vervolgens in sterk uitvergrote vorm in onze dromen. In een ultieme poging om zo alsnog opgenomen te worden in het licht van ons bewustzijn.
Een vrouw die afwisselend over heksen en hoeren droomde schreef ons ooit, dat ze zich in een droom had omgedraaid en aan deze opmerkelijke droomfiguren had gevraagd wat ze nou toch in hemelsnaam van haar wilden. “Aandacht en ruimte” was het antwoord.
Onbenut potentieel en kracht
De ontwikkeling van deze laatste dromer was niet om vervolgens volledig als heks of als hoer door het leven te gaan, maar wel om te leren dat het prima is om af en toe wat onaardigs te zeggen en meer levenslust toe te laten. Integratie van schaduwfiguren geeft toegang tot een schat aan onbenut potentieel en kracht. Je wordt een ‘heler’ mens.
Tenslotte
Komen er in jouw dromen ook wel eens van die, op het eerste gezicht, vreemde kostgangers langs? Deel je droom dan met ons via de reactiemogelijkheid onder dit blog. Wie het ook is, wij heten alle schaduwfiguren van harte welkom!
Door: Mariëlle Borst
P.S. Fan van fantasy films over dromen? Kijk dan eens naar de film Sluimerland of volg de serie The Sandman (beiden beschikbaar via Netflix).
Schaduwfiguren zijn bij mij meestal dieven of insluipers. In de slaapkamer: Een inbreker klimt door het schuifraam aan de rechterkant van het bed naar binnen dan staat hij plots aan het voeteneind van het grote bed en probeert onder het dekbed te komen.. ik lig dus in dat bed en probeer met alle macht enig geluid te maken, wat bijna niet lukt. Uiteindelijk word ik toch wakker van een eigen hoge gil.
Beste Tineber,
Het lijkt me niet toevallig dat deze schaduwfiguren uitgerekend via de slaapkamer binnen proberen te dringen. Alsof ze hiermee willen laten zien dat jij kwaliteiten hebt waar jij ‘slapend’ in bent (c.q. die zich in je schaduw bevinden). De grote hamvraag is natuurlijk welke eigenschappen jij in jezelf afwijst, terwijl ze kwaliteiten bevatten die jouw leven en welzijn zouden verrijken.
Ik raad je aan om ook ons blog over dromen over inbrekers eens te lezen, wie weet leidt dat tot inzichten. Soms is het met dromen over insluipers en inbrekers namelijk ook zo dat ze niet verwijzen naar eigenschappen die je in jezelf afwijst, maar naar mensen die in het dagelijks leven over jouw grenzen gaan en die zich op die manier toegang verschaffen tot een ruimte die bij uitstek van jou is (zoals een slaapkamer).
Harte-groet,
Marielle
Ik droomde laatst dat ik in een ruimte, een kamer, was met mijn man. Opeens was er een oude man in een lendendoek en verder naakt, en hij liep dwars door de muur heen.
Eerder in de droom zag ik mijn overleden grootvader en mijn oom, de oudste broer van mijn vorig jaar overleden vader.
Goedemorgen Anja,
De oude man in alleen een lendendoek doet me denken aan een oosterse wijze. Alsof hij jou en je man door in jullie bijzijn dwars door de muur te lopen laat zien, dat dingen die jullie als muur (obstakel, vaste afscheiding) beschouwen in werkelijkheid dingen zijn waar je doorheen kunt bewegen.
Omdat je eerder in de droom over overleden dierbaren gedroomd hebt, wil de wijze jullie misschien ook tonen, dat de scheiding tussen leven en dood een minder vaste vorm heeft dan wij vanuit aards perspectief geneigd zijn te denken. Alsof de dood meer een ‘doorgang’ is dan een muur.
Ben benieuwd wat er in je opkomt als je dit leest, want ik vind dit een fascinerend droombeeld. Welke titel zou jij deze droom geven?
Wat betreft het deel van de droom dat over je grootvader en je oom gaat vind je het wellicht fijn om ons blog over overleden dierbaren te lezen.
Harte-groet,
Marielle
Goedemorgen Mariëlle, heel veel dank! Ik had het zelf nooit zo geïnterpreteerd, maar ga er goed over nadenken: muren die geen muren zijn en obstakels die dat evenmin zijn.
Titel: ‘De oude man en de muur’, denk ik.
Ik zag de man in lendendoek als een geest en ik dacht: misschien krijg ik nu eindelijk iets meer te zien van ‘de andere kant’. Met iets oosters heb ik hem niet geassocieerd.
Er was eerder één overledene (mijn grootvader) en één levende (mijn oom).
Heel graag gedaan Anja! Wie weet heeft de oude man je inderdaad iets meer laten zien van ‘de andere kant’ door te demonstreren dat de beweging naar ‘gene zijde’ een doorgaande beweging is in plaats van ondoordringbare muur waar alles stopt. Ik vind het een spirituele en bijzondere droom. Zo’n droom die je voor langere tijd bij kan blijven en je tot steun kan zijn in kwesties over leven en dood: dank je voor het delen!