Hebben jullie dat ook wel eens? Dat je iets hebt gedroomd en dat je geen flauw idee hebt waar het over gaat? Dat er niet eens een begin van begrijpen in je opkomt? Mij overkomt dat in ieder geval regelmatig. Omdat ik me ook professioneel met dromen bezig houd, ervaarde ik dit in het begin nog wel eens als zorgwekkend. Inmiddels is deze onzekerheid uitgegroeid tot openheid en nieuwsgierigheid. Waar ik vroeger de aandacht naar mezelf verplaatste en me afvroeg ‘of ik het nog wel kon’, blijf ik nu vooral benieuwd naar (de werking van) zo’n droom.
‘Trage’ dromen
Naast dromen waarbij het vrij snel helder wordt waar het over gaat, bestaan er dus ook dromen waarvan de diepere betekenis zich pas na maanden of soms zelfs pas na jaren aan je openbaart. Wat mij betreft zijn dit soort dromen vergelijkbaar met ‘trage’ vragen. Je weet wel, zo’n diepere (levens)vraag waar je niet binnen vijf seconden het antwoord op weet, maar die je wel een tijd lang bezig kan houden.
Om je een concreet idee te geven: Wat wil ik met de rest van mijn leven? Welk werk past bij wie ik ten diepste ben? Hoe moet het verder met deze relatie? Allemaal voorbeelden van ‘trage’ vragen.
Net als ‘trage’ vragen reiken ‘trage’ dromen je niet direct een pasklaar antwoord aan, maar ze zetten (bewust en/of onbewust) wél een waardevolle zoektocht in gang. Door deze zoektocht aan te gaan vormt zich gaandeweg een geheel eigen antwoord.
Mijn eigen weg vinden
Jaren geleden had ik zelf een ‘trage’ droom. Ik verkeerde toen in een fase waarin ik vastliep op mijn werk en geen idee had hoe ik verder moest.
Ik droom dat ik een hert ben. Mijn gewei steekt aan beide kanten van mijn kop zo’n twee meter uit. Ik loop zoekend in een bos tussen de bomen door en ben verbaasd dat ik niet overal tegen aan knal met dat brede gewei. Op een gegeven moment kom ik bij een gebouw zonder ingang. Ik maak met mijn gewei een gat in de muur en stap naar binnen. Wederom verbaasd dat ik dat grote gewei door die kleine opening heb gekregen. Vervolgens kom ik in een badkamer terecht waar een spiegel hangt. Ik kijk in de spiegel en zie mijn eigen gezicht.
Levend houden van een droombeeld
Toen ik wakker werd had ik geen idee wát deze droom me te zeggen had, maar dát hij me wat te zeggen had was glashelder. Pogingen om deze droom verstandelijk te begrijpen liepen op niets uit, dus ik moest me op een andere manier tot deze droom zien te verhouden.
Kort na de droom kwam ik een ansichtkaart van een hert tegen. Ik kocht de kaart en zette hem op mijn bureau. Zo hield ik het droombeeld bij me. In de jaren die volgden tuurde ik regelmatig naar deze kaart. Vooral als ik weer eens in de greep raakte van dat ‘niet weten hoe ik verder moest qua werk’. Soms was ik verdrietig en chagrijnig over alles dat ik voor mijn gevoel kwijt was geraakt en soms viel me een nieuw inzicht te binnen. Zo maakte ik stap voor stap een transformatieproces door dat, achteraf bezien, één op één aan de beelden uit mijn ‘trage’ droom te koppelen is.
Transformatieproces in droombeelden
Gaandeweg accepteerde ik dat ik, net als het hert in het bos, zoekende was en dat ik niet langer op het gebaande pad liep. Het droombeeld van dat wonderlijk brede gewei hielp me onder ogen te zien, dat ik tegen van alles en nog wat aanliep met mijn gevoeligheid en dat ik dus ook degene was die daar iets mee moest.
De wanhoop over het feit dat er geen pasklare ingang naar een andere manier van werken was, maakte plaats voor het inzicht dat ik die opening zelf moest creëren. De werkwijze van het hert liet me zien, dat ik dit kon doen door mijn gevoeligheid in te zetten. Waar ik eerst vooral over mijn eigen gevoeligheid struikelde, ervaarde ik nu opeens de kracht ervan.
In de droom komt het hert vervolgens in een badkamer terecht. Ik heb dit uiteindelijk gerelateerd aan het gevoel dat ik in die periode door een fysiek, emotioneel en spiritueel opschoningsproces heen ben gegaan. Ik ontdekte dat er meer mogelijk is dan je ooit van tevoren kunt bedenken.
Dan nog het droomsymbool van de spiegel. In het begin van dit proces vond ik het extreem moeilijk om in de spiegel te kijken. Ik wilde op dat moment gewoon niet die met haar eigen gezondheid worstelende, niet werkende vrouw zijn. Het kostte me letterlijk jaren en veel tranen om allerlei beelden, oordelen en normen over mezelf en over werk los te laten.
Om je een idee te geven: De eerste keer dat ik iets over dromen op LinkedIn plaatste dacht ik zo ongeveer dat ik dood ging. Wie weet ging mijn ‘oude ik’ op dat moment ook wel dood. Hoe pijnlijk en verontrustend ik dat toen ook vond. Er ontstond zo wel ruimte voor iets nieuws.
De paradox van de ‘trage’ droom
De paradox van mijn ‘trage’ droom is, dat ik hem pas kon begrijpen ná het doorleven van de ervaring die hij in gang zette. Hoe het mogelijk is, dat dromen je een beeldtaal aanreiken voor iets dat zich nog helemaal moet ontvouwen in je leven, valt misschien niet met ons verstand te begrijpen, maar dát het kan stemt me intens dankbaar.
Als ik het hert uit mijn droom nu aankijk, zie ik in zijn ogen dat de weg die hij gegaan is hem geraakt en gevormd heeft. Ik zie ook dat hij meer rechtop staat in wie hij werkelijk is en dat zijn weg nog niet ten einde is.
Als er iets is dat ik jullie uit deze ervaring wil meegeven is het wel, dat het licht er altijd is. Ook als je er even niet bij kan. En als je dat beseft kan je er weer bij…
Heb jij ook een ‘trage’ droom gehad? Laat het ons weten. Ik ben razend benieuwd!
Door: Mariëlle Borst
P.S. Geïntresseerd in dromen? Bekijk hier ons aanbod.
Wow zo mooi wat je schrijft Marielle en deelt. Ik geniet met je mee van jou belevenissen en kijken en terugkijkend op je droom en je afgelegde levensweg. Harteknuf! Christina
😊
Wat is traag? ik heb vaak een terugkerende droom of beter gezegd: elementen die terugkeren en een bepaald verloop van traagheid hebben. t gaat nooit over snelheid. maar over dingen die verleden tijd zijn.
mensen uit mijn werk uit t verleden samen met gebouwen die met werk te maken hebben waar ik doorheen dwaal, maar ook hotels en wintersport verblijven.
ook skiën komt vaak voor: dat ik iets vergeten ben en al in de lift zit.
de meest gekke is deze: ik droom dat ik in mijn 2e studentenkamer terugkom. het blijkt dat ik t contract vergeten heb op te zeggen. de kamer is ook groenig, schemerig. vol met planten. iedereen is verbaasd dat ik de sleutel heb en ik ben verbaasd dat niemand er op ingegrepen heeft. ik ken daar niemand meer. langzamerhand realiseer ik me 2 dingen: er moet een enorme huurachterstand zijn of ik heb jaren betaald voor iets dat niet hoefde. maar ik heb niet opgezegd. verder realiseer ik me dat t niet kan kloppen. inmiddels weet ik in deze droom en soortgelijke dromen DAT ik droom. bij wakker worden is er ook altijd opluchting dat t niet de realiteit is.
Kan me die opluchting levendig voorstellen Willem, want dat zou me nogal een huurachterstand geweest zijn! Herken je in je dagelijks leven iets in de droomsituaties die je beschrijft, in de zin van dat je gericht bent op de toekomst en daardoor (in alle voorwaartse snelheid) dingen uit het verleden wel eens vergeet ‘af te ronden’? Mooi trouwens dat je inmiddels in dit soort dromen beseft dat je droomt en dus lucide aan het worden bent!
Dag Marielle,
Weer fijn om je te lezen! Ik zie het gewei als iets krachtigs, je spirituele en therapeutische vinger-tentakels zoiets, iets energetisch in fysieke vorm. Je denkt overal tegenaan te lopen, maar dat is niet zo. En met die kracht, die kwaliteit kom/kwam je zelf in je nieuwe huis. Mooie droom!
Ik denk dat we vaak trage dromen hebben, of dat dromen vaak een snelle én een trage boodschap hebben, een snel eerste inzicht, maar als je de droom na een tijd herleest er nieuwe inzichten opkomen. Ofschoon ze niet altijd onder woorden te brengen zijn, maar dat hoeft ook niet altijd.
Harte-groet, Kune
Ha die lieve Kune, Dank je voor je reactie. Altijd waardevol om jouw visie te lezen! Ik herken ook wat je schrijft. Eén van de redenen dat het zo leuk is om na jaren weer eens door je eigen droomdagboeken te bladeren en er dan opeens iets nieuws in te ontwaren 😀
Wat een mooie post Marielle! Dankjewel. Inhoudelijk kan ik het niet meteen relateren aan een eigen droombeeld, maar ik vind je inzichten wel vergelijkbaar met wat ik meemaak in mijn leven en alleen daarom al herkenbaar.
❤-groet van Claudia
Dank je wel Claudia: Ik had toen ik hier midden in zat heel vaak het gevoel dat ik zo ongeveer de enige was die hier door heen ging, dus jouw herkenning doet mij met terugwerkende kracht alsnog goed 🙏🏼 Kortom: Ik wens je mooie dromen over jouw proces en voel je welkom als je ze wilt delen!