Na jaren zonder valdromen had ik vorige maand weer een valdroom.
Ik rij naar mijn werk. Plotseling doemt er een brug op die er normaal niet is. Best een grote brug met een kanaal eronder dat uitkomt in de rivier. Vanaf het wegdek is het wel 10-15 meter tot het water. De brug staat open en de slagboom is dicht. Er staat ook nog een barricade van roadblocks op de weg. Ik fiets zo over de roadblocks heen en val met fiets en al in het water. Tijdens de val bedenk ik me nog dat het water heel koud is en dat ik mogelijk op mijn fiets terechtkom. Vlak voor het contact met water word ik wakker, arghhh
Nadat ik wakker werd, bleef ik onder de indruk van de droom. Het gevoel van onmacht, het naderende onheil, een levensechte ervaring. Het maakte dat ik direct wist: dit is een belangrijke droom.
Verlies van controle
In het algemeen gaan dromen over vallen over het verlies van controle. Dat wat je denkt in de hand te hebben, lukt niet meer. De vaste grond onder de voeten is verdwenen. Het is niet zo dat je actief springt. Het overkomt je, of je het nu wilt of niet. Als je een valdroom hebt gehad, kun je je afvragen: waar houd ik me onbewust aan vast? Of: ‘Wat zie ik over het hoofd, waar ben ik bang de controle te verliezen en in te belanden?’
Ook de context van het vallen en de persoonlijke elementen zijn belangrijk. In bovenstaande droom is de slagboom dicht, de brug staat open en er zijn roadblocks. Toch fiets ik zo over de barricade heen, alsof het niets is. Dan val ik in het water.
Werken met de droom
In het werken met deze droom, geholpen door mensen die me dierbaar zijn, kwam als eerste de vraag naar voren; waar ‘fiets’ ik overheen? Het werd me helder dat ik gemakkelijk aan mijn gevoelens voorbij kan gaan. Ik kan bij veranderingen goed overgaan op de modus van regelen en organiseren en vergeet vaak wat ik er zelf bij voel. Dat komt in de droom terug in het beeld van het water, dat vaak staat voor gevoel. Het mooie wat de droom me laat zien: ik kan wel over die roadblocks heen fietsen, maar ik kom toch in het water terecht en niet aan de overkant van de weg, waar ik ongestoord mijn praktische weg zou kunnen vervolgen, zoals mijn bedoeling was. De droom zegt: Kijk, dit is je neiging, maar er is geen ontsnappen aan, je kunt je eigen gevoelens niet blijven negeren, eens kom je weer bij jezelf uit.
In het naspelen van de droom liet ik de droom verder gaan, waar hij in de nacht gestopt was. Ik liet me vallen en meestromen met het water. Tegen de stroom in dreef ik naar de bron van de rivier. Ik kon me heerlijk mee laten voeren.
Dit was mijn persoonlijke ervaring met een valdroom. Maar in het algemeen geldt het ook: op deze wijze aandacht aan een droom besteden brengt veel inzicht, maakt dat je scherper ziet wat je overdag doet, zodat je daar preciezer in kunt gaan handelen. Maar de droom bemoedigt ook, laat zien dat er een grotere context is, waarin jouw handelen er weliswaar toe doet, maar waarin er ook hulp is van de levenswet, die zegt dat als je je toevertrouwt, je bij je kern uitkomt.
Werken met een valdroom vraagt moed van een dromer. Zeker als je het naspeelt. Het belangrijkste is dat je ‘door’ droomt en kijkt waar je belandt. Het nieuwe waar je je in het dagelijks leven liever niet aan overgeeft, blijkt vaak rust en ontspanning in zich te dragen, wanneer jij bereid bent je aan de stroom toe te vertrouwen – ook al gaat die een heel andere kant op dan jij zou verwachten.
Door: Nanske Kuiken
Bekijk ook onze andere blog over vallen.