Ieder van ons heeft gedachten of ervaringen, die je liever niet met anderen deelt. Omdat ze zó persoonlijk zijn of omdat je je er eigenlijk voor schaamt of schuldig over voelt. Ik geloof oprecht dat zelfs zij die beweren een open boek te zijn, nog geheimen bewaren. Hoe klein ook.
Het is dat allerlaatste stukje dat niemand ooit mag weten. Dat helemaal jou toebehoort. Het is zelfs mogelijk dat je dat stukje zo hard beschermt, dat je er zelf geen weet meer van hebt. Precies dat stukje, daar droom je van.
Ik zit in een kring van mensen met in het midden een plas water. In het water staan twee vogels. De één is groot met een bont verenpakket en de ander is klein en helderblauw. Ze zijn aan het vechten. Ik roep dat men ze uit elkaar moet halen, maar volgens de anderen zijn ze enkel aan het spelen. Dan is het ineens voorbij en ligt de blauwe vogel op haar rug met een opengepikte nek te stuiptrekken in het water. Iedereen kijkt in stilte toe. “Doe iets” roep ik. Een man pakt de vogel op en terwijl ik de handen voor mijn ogen sla uit afgrijzen, draait hij deze de nek om. Het lijden is voorbij. Intens verdrietig word ik wakker.
Dromen die je weten te raken
Ten tijde van deze droom, was ik al een hele poos bezig met persoonlijke ontwikkeling en vond mezelf al aardig op weg. Toch droomde ik hier van deze twee vogels, twee delen van mij, die recht tegenover elkaar staan. De grote, bonte vogel als mijn trotse, veelkleurige persoonlijkheid en de kleine, blauwe vogel mijn heldere, maar kwetsbare ziel. En ook al dacht men dat het slechts spel was, eigenlijk waren zij verwikkeld in een gevecht op leven en dood. Dat tere deel van mij mocht er niet zijn en werd in de droom dan ook vakkundig de nek om gedraaid. Vooral dat laatste beeld vond ik zó pijnlijk. Maar dat is precies wat dromen doen. Ze raken je op het diepste niveau, opdat je niet vergeet.
Klein en kwetsbaar zijn was voor mij lange tijd taboe. Naar buiten toe liet ik me niet kennen, bang om te verdwijnen in het niets. De droom waarschuwde dat ik mijn ware zelf daarmee verloochende en gaf me daarvoor tevens een krachtig symbool in de vorm van de diepblauwe vogel. Als om te zeggen: “Kijk eens hoe mooi je werkelijk bent! Laat je lied klinken!” Die vogel staat nog altijd op mijn telefoon als reminder en ik heb haar leren omarmen en koesteren. En, hoe spannend ook, meer en meer getoond aan de buitenwereld.
De kracht van kwetsbaarheid
Alles van waarde is weerloos
wordt van aanraakbaarheid rijk
en aan alles gelijk
Uit: ‘De zeer oude zingt’ van Lucebert
Kwetsbaarheid proberen te omschrijven is als het ongrijpbare willen vastpakken. Het is zoiets iels en zachts, zo verbonden met onze onzekerheid, onze eenzaamheid, onze angst, de leegte. En toch is het een enorme kracht. Wie vanuit kwetsbaarheid durft te leven, maakt werkelijk contact en zal ervaren dat de wereld naar je toe komt.
Op het moment van schrijven bevind ik mijzelf middenin de behandeling voor mijn borstkanker, welke afgelopen december werd geconstateerd. Een proces dat mij fysiek, mentaal en emotioneel langzaam uitput. Maar hoe rauw en pijnlijk ook, toch lijk ik te verzachten. Mijn huid is zachter, mijn gedachten vertragen en mijn tranen vloeien als vanzelfsprekend. Ik belichaam de kwetsbaarheid. En ik ervaar dat het juist door die kwetsbaarheid is, dat ik dit kan dragen. Want het is dat waarmee ik uitreik naar anderen en om hulp durf te vragen, intens geniet van kleine momenten en toelaat dat ik soms bang ben. Zonder overspoeld te worden en zonder te verdwijnen.
Kwetsbaarheid in beeld
In mijn droom werd het kwetsbare verbeeldt door een blauwe vogel. Een persoonlijk droomsymbool. Ook in jouw dromen vind je vast je eigen symboliek. Daarnaast zijn er symbolen, die wij allemaal herkennen. Zoals naakt zijn in dromen. Een veel voorkomende droom, waarin we ons letterlijk bloot stellen aan de buitenwereld en daarmee onbeschermd en kwetsbaar weten. Of denk aan bepaalde dieren in dromen, zoals weekdieren, een libelle met zijn tere vleugels of een vlinder. Ook dieren als een schildpad, egel of krab kun je hiermee in verband brengen. Immers zijn zij weliswaar sterk bepantserd, maar ze hebben ook allen die zachte buik of binnenkant, die hen kwetsbaar maakt. Verder denk ik nog aan paardenbloempluis, breekbaar glas of de broosheid van een oud persoon. Welk droomsymbool komt bij jou naar boven?
Deel je droom
Soms beseft iemand, die mij een droom wil vertellen ineens: “Deze droom is wel heel persoonlijk. Ga ik dit wel delen?” Door een droom, hoe spannend ook, te vertellen zet je als het ware magie in werking. Je geeft letterlijk een stem aan je droom. Je vat ‘m in woorden, in klank, in trilling. De droom resoneert en krijgt vorm en substantie. Dat geeft je de mogelijkheid tot onderzoek, inzicht en ontwikkeling. Juist die dromen die je het meest raken, het meest kwetsbaar tonen, zijn rijk aan materiaal om je verder te helpen.
En zeg nu zelf, in deze tijden waarin het lijkt alsof alleen degenen met de grootste mond en de kortste lont het voor het zeggen hebben, kunnen wij misschien allemaal wel wat meer kwetsbaarheid gebruiken. Niet als teken van zwakte, maar als uiting van onze menselijke kracht.
Door: Esther van Nieuwburg