Een van de herhalende thema’s in dromen gaat over niet kunnen spreken. Vaak worden deze dromen een nachtmerrie, sprakeloos en akelig wordt de dromer wakker.
Een voorbeelddroom van een van de deelnemers:
“Ik ga naar de universiteit. Als ik binnen kom blijkt dat i.p.v. dat ik naar een leslokaal ga en van een docent les krijg, ik naar de aula moet. De conciërge dirigeert mij naar het podium. Ik vertel dat ik geen docent ben maar leerling, maar het is toch echt de bedoeling dat ik op het podium ga staan. Ergens weet ik ook wel dat ik daar kan staan om iets te vertellen. Maar eenmaal op het podium weet ik me geen raad. Iedereen zit ademloos te wachten tot ik ga beginnen. Ik kijk als een hert in de koplamp naar alle gezichten en voel me bevriezen. Het zweet breekt me uit en ik word wakker.“
Dit is een ‘klassiek’ voorbeeld van een droom over niet kunnen spreken. Ten overstaan van een menigte komt de hoofdpersoon uit de droom niet meer uit zijn woorden. Hij/zij wordt heel ongemakkelijk en raakt op slot in zichzelf.
Wat is het onderliggende thema van podiumangst?
Ieder mens heeft oerbehoeften in relatie tot anderen en tot zichzelf. Een daarvan is dat je de behoefte hebt om ‘erbij te horen’. Van oorsprong red je het als mens niet zonder de groep waartoe je behoort. Op een podium staan is daarom per definitie een heikele onderneming. Je maakt geen deel uit van de groep, maar je staat voor de groep. Je wordt beoordeeld en het kan goed of fout zijn. Je kunt alleen komen te staan.
Dus je kunt je afvragen, waarom doen mensen dat dan? Een tegenoverliggende behoefte is dat je je wilt uitdrukken, dat je als natuurlijk ‘stromend’ wezen expressie wilt geven aan wat in je leeft. Dat je inspireert en mensen deelgenoot maakt van wat er in je leeft. En daarvoor is een podium met publiek een uitgelezen plek. Het geeft een kick als je kunt overbrengen over dat wat jou lief is.
Het spanningsveld tussen deze twee oerkrachten is maximaal aanwezig in dromen over niet kunnen spreken.
Uitwerking van de droom
In het werken met de droom bleek dat de dromer zich nog steeds niet gereed voelde om dat wat hij de wereld te bieden heeft, zijn kennis over bepaalde technische ontwikkelingen, uit te dragen. Hij voelde zich nog leerling die nog meer kennis moest verzamelen, terwijl toen hij ging vertellen over zijn specifieke interesse hij werd als een docent die ons als groep vol vuur vertelde over wat hij onderzoekt en ontdekt had. Hij had echt iets te vertellen, maar zijn licht boven de korenmaat steken was superspannend voor hem.
Toen we verder werkten met de droom kwamen we op een interessant punt. Zijn schroom lag ook veel dichterbij huis. Hij had geleerd alleen zijn hoofdelijke kennis te vertrouwen. Maar het thema ‘je uitspreken’ is breder dan het delen van je kennis.
Soms is het aan de orde dat je je uitspreekt over iets wat je dwars zit in relatie tot een ander. Of moet je voorbij aan gedachten dat anderen je wel gek zullen vinden als je je werkelijk laat kennen. En ook durven uitkomen voor wat je lief is, is soms heel erg spannend. Het is kwetsbaar.
Spreken vanuit je gevoel, vanuit je hart
Juist wanneer je je leert verhouden tot groepen en dan met name op de middelbare school is het vaak niet ‘cool’ om je te laten kennen. Vrijuit vertellen hoe het met je is, wat er leeft, wat je voelt en ervaart, wordt vaak weggehoond. In deze levensfase willen we koste wat kost bij de groep horen. Ook zijn we al van jongs af aan getraind om in de pas te lopen, keurig en braaf te zijn, meer en meer met het hoofd te leren en vanuit het hoofd te leven.
Maar gaandeweg je leven gaat het vaak knellen en wanneer je je persoonlijke ontwikkeling ter hand neemt dient zich iets anders aan. Je bevrijdt jezelf door weer te gaan delen wat er in je leeft, de meer rauwe ongecontroleerde emoties weer de ruimte te geven. En je hart te volgen i.p.v. hoofd en vanuit je gevoel te leven en spreken. Er zit zoveel wijsheid in het lichaam.
En als je op zo’n punt staat waarop je ervaart dat je je inhoudt, er omheen praat en spannende onderwerpen uit de weg gaat, oppervlakkig gaat kletsen en zwetsen; maak dan contact met je innerlijk en spreek. En dan bedoel ik niet dat je hoofdelijke meningen uitvent maar werkelijk spreekt van binnenuit. Het maakt kwetsbaar, maar geeft ook verbinding en vleugels.
Laten we ons laten kennen op ons werk, op school, bij onze vrienden en familie. Het wordt er wel spannender op, maar ook eerlijker, oprechter en er ontstaat echt contact.
Door: Nanske Kuiken
Wil je leren hoe je dit doet? Het Persoonlijk Traject is hier zeer geschikt voor.
Wat toevallig dat ik hier kort geleden over droomde en komt nu ter sprake. Ik droomde over mijn dochter. Ik vroeg haar als de vader van haar zoontje hem niet meer zou ophalen. Hij zou om 10.30 komen maar het was al 11.00 uur en hij was er niet. Zij probeerde mij te vertellen maar er kwam geluid uit. Ik vroeg haar of ze haar stem kwijt was en zij probeerde weer wat te zeggen maar er kwam geen geluid uit.
Heel gek en ik vraag mij dus af wat het inhoudt.
Groetjes Claudet
Hallo Claudet,
Excuses voor deze late reactie. Onze redactie was even met vakantie.
Je droomt dat je dochter haar stem kwijt is. Ze kan zich dus niet uitspreken en geen woorden geven aan dat wat haar dwars zit. Deze droom kan op je dochter slaan, maar ook op jou. En waarschijnlijk gaat het over de relatie tussen jou en je dochter. Kunnen jullie vrij met elkaar praten? Mag alles gezegd worden? Zijn er wellicht geheimen of zaken die onuitgesproken blijven?
Esther 🌱
Beste Esther, dank voor je bericht. Kom er nu pas aan toe om te reageren, excuses.
En sorry was beetje ongeduldig.
Mjn dochter en ik kunnen vrij praten met elkaar. Het kan wel flink tussen ons botsen maar daarna is het altijd wel weer goed.
Ik was echter een deel van de droom vergeten.
Zij reed namelijk daarvoor in een busje. Had zij geleend van een kennis. Ze kon niet in de garage parkeren waar ze naar toe wilde.
Ze reed beetje roekeloos. Ik volgde haar met mijn eigen vervoer. Geen idee meer waarom.
Daarna kwam dus het gedeelte dat ze dr stem kwijt was.
En later stonden we in de metro.
En de ex schoonmoeder van mijn dochter was er ook met haar schoondochter. Mijn kleinzoon , mijn dochter haar zoon,stond ook bij haar , tegen haar aangeleund en zij had een hand op zijn schouder. Hij is 4.
Ik keek naar ze maar ik had er geen fijn gevoel bij.
Dat was dus die zelfde droom.
De droom houd me bezig. Geen idee wat ik ervan moet denken.
Kan ook zomaar een droom zijn ?
Groetjes, Claudet
Hallo Claudet,
Kijk, dat zie je vaker dat er blijkbaar nog een heel stuk droom is.
Wat ik lees met je aanvulling is dat er grofweg drie fasen zijn in je droom: Eerst het roekeloos rijden van je dochter en jij met eigen vervoer er achteraan. Dan dat je dochter niet kan zeggen wat er gaande is door verlies van haar stem en tenslotte in de metro heb je geen fijn gevoel als je kijkt naar je familie.
Als we het einde van de droom nu eens eerst nemen: Je kijkt naar je dochter en haar ex-schoonfamilie en naar je kleinzoon. Het voelt niet fijn. Is er angst het contact met je dochter en/of kleinzoon te verliezen? Of bemoeienis van de andere oma en tante van je kleinzoon? Vind je dat niet fijn? Of is er nog meer gaande? Iets waarover blijkbaar niet gesproken kan worden? Of wat niet onderling uitgesproken wordt? En dan naar het begin van de droom waarin er roekeloos door het leven wordt gegaan door je dochter. Zij kan niet parkeren, ofwel vindt geen plek om even stil te staan. En jij gaat er achteraan. Waarom?
Een droom die je zo bezig houdt, draagt iets in zich wat je moeilijk vindt om aan te kijken. Zeker als het zo over familie gaat, mensen die je zo na zijn. Dat is heel begrijpelijk. Maar als ik heel kort deze woorden op schrijf: Roekeloos, onuitspreekbaar, geen fijn gevoel….Waar gaat dit dan over denk je?
Esther 🌱