De Coronacrisis confronteert ons wereldwijd met omstandigheden die we tot voor kort niet eens voor mogelijk hadden gehouden. Onze dagelijkse realiteit is niet meer te vergelijken met een aantal weken geleden. Wat voor ons ligt is vooralsnog ongewis. Het is niet meer dan menselijk, dat dit voor een hoop spanning en onrust zorgt. Ieder mens gaat hier op zijn eigen manier mee om. De een gaat zoveel mogelijk door alsof er niets aan de hand is. De ander doet er van het begin af aan alles aan om ieder risico in de kiem te smoren.
Een droom over Corona
Wat ook jouw eigen reactiepatroon in deze is: voor ons allemaal geldt dat we stap voor stap ontdekken hoe we ons het beste tot deze crisis kunnen verhouden. Dromen kunnen ons hierbij helpen, want hoe groot de krachten die op ons inwerken nu ook zijn, we hebben en houden als mens altijd toegang tot onze eigen beleving en ons eigen innerlijke materiaal.
Ik droom dat ik vlak naast me twee glanzende, zwarte kevers zie met een rechthoekig schild. De ene kever is wat groter dan de andere. Ik maak de kevers dood door boven op ze te gaan staan, maar zie tot mijn schrik dat ze hierdoor uiteenvallen in duizenden krioelende mini kevertjes. Nu zijn er dus geen 2, maar iets van 2.000 kevertjes. Ik ben geschokt: dit komt door mij.
Hoe ga ik hier mee om?
Als ik wakker word heb ik het gevoel dat deze droom met de Coronacrisis te maken heeft. Nu ik dit schrijf, geef ik betekenis aan de droom. Ik zie opeens heel helder, dat mijn handelen consequenties heeft. In de droom schrik ik hiervan, omdat ik het gevoel heb dat ik het probleem alleen maar groter heb gemaakt. Maar het is juist de schok die deze droom bij me teweegbrengt, die me doet beseffen dat de manier waarop ik met deze crisis omga niet alleen mezelf raakt, maar ook de mensen om me heen. Het Coronavirus is besmettelijk, maar de manier waarop we ermee omgaan ook.
Wat wil ik vermenigvuldigen?
Sla ik aan het hamsteren, dan draag ik het gevoel over dat er straks niet genoeg is voor ons allemaal. Probeer ik controle te krijgen door bovenop het nieuws te gaan zitten, dan wordt het gebrek aan controle alleen maar nijpender. Beperk ik me tot een hoeveelheid nieuws die ik kan behappen, dan lukt het me veel beter om innerlijk rust te bewaren. Na afloop heb ik dan een heel ander soort gesprek met de mensen om me heen.
Als ik mijn fysieke contacten met andere mensen beperk om de zorg in Nederland te ontzien, stimuleer ik anderen om hetzelfde te doen. Als ik onderscheid leer maken tussen angst ervaren en me door angst te laten leiden, dan lukt dat de mensen om me heen ook beter. Als ik me verlies in mijn eigen angsten zie ik allerlei doemscenario’s voor me, maar als ik me afvraag wat ik kan doen om de opgave waar we met zijn allen voor staan te verlichten, dan vind ik misschien een antwoord.
Kortom: Heb jij een droom die voor je gevoel met de Coronacrisis te maken heeft? Laat hem achter op de site. Dan kunnen we samen kijken of we er waardevolle handvatten in kunnen ontdekken om met deze crisis om te gaan.
Door: Mariëlle Borst
P.S. Behoefte aan een mooi boek om tijdens de lockdown te lezen? Bestel hier de Nachtelijke Reis van Bas Klinkhamer.
Hallo Mariëlle,
Ik kom hier, omdat ik vannacht een hele heldere, maar ook een hele nare droom had. Vaak als ik heftig droom heb ik wel een fijn onderstroomgevoel, maar dat was nu niet.
Komt ie.
Ik droomde dat we gingen verhuizen. We waren al ons oude huis aan het inpakken en ik besefte me dat we de zolder nog moesten doen. (Droom vaker over mijn zolder, die ik in werkelijkheid niet heb). Ineens besefte ik me, dat ik ons nieuwe huis niet heb gezien. Mijn man was heel enthousiast en heeft het gekocht. Een appartementje in de stad met dakterras. Ineens grote waardering voor ons eigen huis en hoe hadden we dit ooit kunnen beslissen. Willen onze kinderen dit wel. We hebben ons huis verkocht aan een bekende die er dolgelukkig mee is. In paniek sjees ik op de fiets door de stad met de sleutel. Ik kom een paar bekenden tegen en huil tranen met tuiten over deze aankoop. Hoe hadden we zo dom kunnen zijn. Bij het huis aangekomen is ineens mijn man er weer bij en gaan we samen naar binnen. Het is echt een afschuwelijk huis. Zalmroze, plastic meubels, bruin aanrechtblad, lichtbruine vloerbedekking en allemaal hele kleine hokjes. Voelde net als een hoerenkast ofzo. Steeds voel ik enorme paniek. Aan het eind van alle hokjes in de woonkamer zijn de eigenaren. Dat is verrassend, want ze hadden al lang weg moeten zijn. Ik wil snel naar boven naar boven, lucht op het dakterras.. Van schrik word ik wakker met een kloppend hart…pfffft..
Hallo Martine,
Ik heb het gevoel dat deze droom met gevoelens over de coronacrisis te maken heeft, zou dat kunnen?
Als het klopt helpt het je denk ik om wat er in de droom gebeurt in de context van de coronacrisis te plaatsen. Bijvoorbeeld door jezelf de volgende vragen te stellen:
– Heb je het gevoel dat door de coronacrisis je eigen veilige plek verandert zonder dat je daar zelf voor gekozen hebt (in de droom heeft je man het nieuwe huis gekocht)?
– Besef je door de coronacrisis opeens hoezeer je jullie ‘pré-corona tijdperk leven’ waardeerde?
– Voel je je op sommige momenten paniekerig en verdrietig dat jullie oude manier van leven voor nu plots voorbij is?
– Ervaar je de nieuwe situatie (in je droom het nieuwe huis) doordat je nu waarschijnlijk veel meer binnen bent als ‘hokkerig’?
– Heb je nu extra behoefte aan buitenlucht?
Ik hoor graag van je of dit je verder helpt.
Alle goeds en sterkte in deze tijden!
Marielle
Wow, Marielle, wat een treffende reactie. Het ontroert me. Zowel het stuk over contact maken met mezelf (ga ik meer aandacht geven!) als over vlak van teveel/ te weinig verantwoordelijkheid. Ik voel in deze crisis dat ik weer deels ‘terugval’ in waar ik goed in ben, en dat dit voor even goed was, maar dat dit niet de richting is waar ik heen wil. Ik ga er mee aan de slag.
Super super bedankt
warme groet, Dominique
❤️
25-3-2020
In deze heftige coronavirus tijd droom ik dat ik wakker word van gestommel in huis. Ik vang iets op over dat mijn oudste broer dood is of dood gaat. Ik zoek m’n badjas, de twee zalmroze ( ik heb er maar 1!) zijn in de was of niet ‘netjes’. Ik pak de bontgekleurde met veel rood (mijn zus heeft er zo 1) en ga kijken beneden. Er staan veel spullen, o.a. wasrekken, 1 ingevouwen en 1 uitgeklapt. Die laatste (vol was) schuif ik opzij om ruimte te maken. Maken ze plaats voor opbaren of ziektebed? Ergens in huis zijn ook anderen, in ieder geval m’n moeder. Ik weet hoe erg dit voor haar moet zijn. Ze is praktische dingen aan het regelen (spullen mee aan het opruimen). Ik vraag geloof ik of het klopt dat het over mijn broer gaat.
Dan zit ik in kerkbank naast mijn broer (rechts van mij, in elkaar gedrongen in een stijve bruine leren jas). Zijn vrouw en andere familie zit aan de overkant van het gangpad. Ik ben verbaasd dat niemand verdrietig lijkt (alleen een beetje rode ogen). Ook mijn broer lijkt onverstoorbaar zoals altijd. Dan beginnen zijn schouders te schokken van verdriet. Ik maak voorzichtig contact, eerst kloppen op z’n rug, dan leg ik m’n hand op z’n been. Daarna trek ik hem toch gewoon naar me toe en huilt hij kort bij mij.
Dan zijn we op zolder een plek aan het maken voor het sterfbed. Mijn broer is ineens een kind van een jaar of 3 met een groter (water)hoofd en beweegt wat spastisch. Min of meer vrolijk klimt hij in het bed en zegt: ‘dan ga ik nu mijn laatste middagslaapje doen’. Even later komt hij er toch weer uit en ik vraag of hij bang is en hij zegt: ’ja’. Ik ga naast hem op het bed zitten en het voelt goed zo. Er hangt een dreiging van doodgaan, maar het voelt niet zo.
Ik word half wakker en droom nog wat door over het opbaren, waar en hoe dat moet geloof ik. Het voelt als een heftige droom en toch rustig.
Het is 6.30. Als ik zie wat voor rol ik neem in deze droom lijkt het teveel verantwoordelijkheid (ik ben niet de direct naaste), maar voel ik me er wel goed in. Ik ben net als veel anderen zelf ook bang om ziek te worden en dood te gaan. Ik zie en voel op dit moment veel leed om me heen (ik werk in de ouderenzorg in de brandhaard van Brabant). Mooi vind ik dat ik in de droom -met enige schroom- wel contact heb op de momenten dat het nodig lijkt…
Ben benieuwd wat jij me over de droom kunt vertellen.
Hallo Dominique,
Dank je wel voor je ontroerende droom. Het is heel begrijpelijk, menselijk en herkenbaar dat je je nu zorgen maakt om je eigen gezondheid en die van je dierbaren. Deze droom is daar een weerspiegeling van.
Het deel waar jij in de kerk je broer troost raakt me het meest, want je doet het zo afgestemd, teder en liefdevol. Het is een soort algemene regel dat zorgdragen voor anderen (zoals jij nu zorgdraagt voor kwetsbare ouderen in Brabant 🙏🏼), beter gaat als je je zelf ook gedragen weet. Zou het kunnen dat je nu zelf ook behoefte hebt aan de liefde en de zorg die je in de droom aan je broer geeft? En zou de manier waarop je dat doet nu ook helpend zijn voor jezelf: eerst voorzichtig afstemmen en contact maken met wat er van binnen speelt, dan zachtjes op je lichaam kloppen (zo raak je uit je hoofd en meer verbonden met je lichaam), je handen rustig op je benen te rusten leggen, een sfeer van geborgenheid en omarming creëren en je emoties niet vastzetten, maar te laten stromen door te huilen als je moet huilen? Misschien iets om te doen als je van je werk komt, want je maakt op het moment nogal wat mee en dat vraagt zeker ook om goede zelfzorg. Het is tenslotte ook de bedoeling dat jij gezond blijft.
Daarom nog iets over het feit dat het bij het wakker worden voelt alsof je in de droom teveel verantwoordelijkheid neemt. Wat je jezelf in een droom ziet doen, doe je namelijk vaak (zonder dat je dat zelf zo door hebt) overdag ook. In de droom zie ik dat je je om anderen bekommert (je moeder, je broer), dus dat roept bij mij de vraag op wat jij nu nodig hebt?
Als je ergens heel goed in bent bestaat de neiging om (te) veel verantwoordelijkheid te nemen. Dat is op zich een mooie eigenschap, maar aangezien we ook maar mensen zijn leidt teveel verantwoordelijkheid op het ene vlak vaak tot te weinig verantwoordelijkheid op een ander vlak, terwijl dat laatste vlak misschien wel net zo belangrijk voor je is. Ik zou naar aanleiding van deze droom dus zeker reflecteren op de vragen: Neem ik nu ergens teveel verantwoordelijkheid? Gaat dat ten koste van iets dat nu ook belangrijk voor me is? En: hoe zou ik dit beter in balans kunnen brengen?
Er is nog veel meer wat ik over je droom zou kunnen zeggen, maar dit is voor nu denk ik even het belangrijkste. Laat het me weten als je nog iets wilt vragen.
Ik wens je toe dat de liefdevolle energie waar jij in de droom je broer mee troost de komende periode ook om jou heen mag zijn.
❤️
Marielle
Hallo dromers,
Hier een actuele droom die mij doet denken door het C-virus aan afstand houden van elkaar. De impact is groot van alle maatregelen. In de droom kan ik ze rustig verwerken!
25 maart 2020.
Yogalessen, kleine ruimte en te weinig afstand, vrouw zegt niets.
Ik ben bij een echtpaar die yoga lessen geven. Het is een kleine unit/kamer waar ook nog een kleine ruimte is door een wand en deur gescheiden van de lesruimte. Er zit een raam in dat wandje. Het lijkt het meest op een ruimte van een kantorencomplex. Er zijn ca. 8/9 deelnemers. We hebben een yoga matje en liggen daar en zijn bezig met de les. Ik vind het niet allemaal lekker verlopen. Naast mij ligt mijn oud buurman H die nu in de 90 is. Wanneer de les is afgelopen staat hij meteen op en zegt ik doe het niet meer en kleed zich om. Hij zegt: het is te klein en je hebt te weinig ruimte.
Ondertussen sta ik ook op en zeg het is te klein en te weinig afstand van elkaar je kunt je helemaal niet concentreren zo. De vrouw en de man zitten recht tegenover mij op de grond waar ik ben gaan staan om mij te verkleden. Ik zeg tegen de vrouw: het is te klein en niet goed zo voor yogalessen. Ze draait haar hoofd weg en zegt niets. Ik zeg tegen haar: je kunt hier niet voor weglopen. Ik zeg dan tegen de man: ze loopt weg voor een probleem en ondertussen is de vrouw de afgescheiden ruimte ingelopen om niets te hoeven te zeggen. Ik zeg weer tegen de man: doet zij altijd zo? De anderen mensen zeggen niets alleen ik en de buurman maken onze punten duidelijk. De man geeft mij wel gelijk maar weet niets te zeggen.
Lieve droomgroet,
Dory
Goedemorgen Dory,
Deze droom vind ik een mooi voorbeeld van het feit dat dromen ons voorbereiden op onze dagelijkse realiteit. We kunnen situaties waar we in terecht kunnen komen alvast oefenen en tegelijkertijd krijgen we in de droom, zoals jij zelf ook al schrijft, de kans om de emoties die daarbij een rol spelen rustig een plek te kunnen geven. In de nacht wordt de productie van noradrenaline in ons brein onderdrukt, waardoor het brein de emoties die je in de droom ervaart kan ‘processen’ in een stressvrije omgeving. Op die manier zorgen onze dromen ervoor dat de scherpe randjes eraf gaan. Wat een schoonheid!
Alle goeds!
Marielle
Goedemiddag Marielle,
Dank voor je heldere uitleg over wat er in de nacht zoal te verwerken is via droom en noradrenaline !
Het feit dat ik een yoga les volgde zegt iets over om mijn eigen impulsen beter te willen begrijpen. In de droom symboliseert yoga dat een zoektocht noodzakelijk is om één te worden met het goddelijke in ons of anders gezegd: Good Orderly Direction.
Blijkbaar dachten de docenten (vooral de vrouw) er anders over om een afstand fysiek beter te doen. Want afstand met yoga is ook belangrijk voor de ervaringen. Mijn oude buurman die zo opkwam voor zichzelf op die leeftijd en mee deed was voor mij bijzonder om te zien.
Alle best 🙏🏼 en tot andere tijden!
Dory
Hi Mariëlle: een kort droomfragment van 20-01-2020: Ik zie een groot cruiseschip met zijn hele voorkant over een kade heen schuiven waar het tot stilstand komt. Associaties: het cruiseschip Diamond Princess vertrok 20-01-20 vanuit Japan. Op 1 februari blijkt een passagier besmet, op 4 februari gaat het schip aan de kade in quarantaine. Plus: in de UK hebben ze onlangs een groot cruiseschip als noodhospitaal met 2000 bedden aan de kade gelegd, Persoonlijk doet het beeld me ook denken aan een walvis die aan land is gespoeld.
Hallo Marja,
Dank je wel voor je droomfragment. Wat bijzonder dat je dit op 20 januari al droomde. Het stemt me (juist in deze tijden) dankbaar om te ervaren dat zowel ons collectieve als ons individuele bewustzijn bronnen van hulp zijn (waar we onbeperkt toegang toe hebben en houden). Ik associeer jouw droombeeld met het gegeven dat we nu als mensheid met zijn allen in hetzelfde schuitje zitten (een groter ‘schuitje’ dan een cruiseschip bestaat er tenslotte niet) en collectief meer en meer tot stilstand komen.
Jouw droomfragment versterkt mijn verlangen om niet volledig op te gaan in de nieuwe werkelijkheid, maar het op gezette tijden stil te laten worden in mezelf en daardoor een bodem (of, om in termen van jouw cruiseschip, een anker) in mezelf te vinden. Jouw droomfragment is hulp. Dank je wel. 🙏🏼
Ik wens je alle goeds en nodig je van harte uit om meer Corona gerelateerde droombeelden te delen als die zich voordoen.
Marielle
Hoi Marielle, Ik had vorige week deze droom, als voorbode voor de lockdown…
Ik zie een beeld van een trektocht naar boven, naar een middeleeuwse stad op een berg, een labyrint met veel trappen en bochten. Er zijn winkels en openbare plekken. Er wordt ons aangeraden om elk een plek te kiezen om ons terug te trekken en te schrijven aan ons levenswerk. Ik schrijf een verhaal gebaseerd op mijn intuitie, voelt als dat ik mijn droom aan het uitschrijven ben, een droom waarin Tony (Franse ex-vriend) terug verschijnt… en ineens staat hij daar!! Wow, de magie van droomwerk in mijn droom! En toch maak ik weer dezelfde “fout”, ik laat mijn werk vallen om mijn aandacht naar hem te richten, terwijl dat tevergeefs is…
Daarna een fragment van een vrouw die melasse brandt. Een vrouw die werkt in een suikerfabriek dat ook melasse produceert, doopt haar stokken met witte doek in melassestroop, steekt ze in het vuur en zwaait ermee… een vuurshow. We krijgen elk een stok, in principe om de dopen in de stroop en te branden. We kunnen onze stok opeten, het handvat is van kurk. Ik begin het als een banaan op te knabbelen, maar dan zie ik dat in de kurk een vijs zit. Ik heb het eerste stuk al ingeslikt, het puntje van de vijs blijft als een vissegraat in mijn keel steken. Bizar, de vijs was niet hard, ik had het niet gemerkt bij het bijten. Ik tracht de vijs eruit te hoesten, maar ze blijft steken, heel vervelend. Ik word er zelfs bijna wakker van. Tony is nog altijd ergens rondom, bezig met zijn eigen dingen, merkt mijn verstikking niet… al verwacht ik geen hulp van hem, het raakt me wel…
Dag Kune,
Altijd fijn om contact te hebben met jouw droombewustzijn. In het eerste fragment lees ik een heldere boodschap: richt je op je levenswerk en laat je niet afleiden, ook niet als je je vroeger wel liet afleiden. Draag bij aan het draagbaar maken van deze moeilijke tijden zoals alleen jij dat kunt. Op jouw eigen unieke manier (en volgens mij heeft die manier zeker wat met jouw intuïtie te maken, maar dit terzijde, want dat weet jij zelf beter dan ik 😀). Hoe is dat voor jou?
Dan het fragment over de melasse en de vijs: wat gebeurt er met je als je deze droom naspeelt? Wat zijn jouw persoonlijke associaties bij de vrouw die melasse brandt? En bij de vijs? Wat is het dat jou verstikt? Zou zwaaien met een brandende melasse stok je meer kracht hebben gegeven dan er aan te gaan knabbelen? Zo ja, dan is iets lezen over de orale karakterstructuur misschien helpend (omdat de leegte vullen met afleiding en voedsel niet helend voor je blijkt te zijn). En tenslotte Tony, die jouw verstikking niet merkt. Kan me voorstellen dat dit je raakt, zowel in de droom als bij het wakker worden. Misschien nogmaals een appèl van je onderbewustzijn om geen afleiding te zoeken bij mensen die jouw werkelijke noden niet opmerken? Wat denk jij?
Mocht je nog een droom krijgen die voor jouw gevoel met Corona te maken heeft, aarzel dan niet om hem hier achter te laten, je dromen zijn meer dan welkom!
X en staysafe🙏🏼
Marielle
Op 1 januari droom ik dat ik voor een man in een witte jas zit. Hij heeft een stethoscoop in zijn borstzak. Op zijn handpalm ligt een minuscuul wit haartje. Hij zegt “Er is een virus dat op de haartjes van de ‘ Silvercat’ zit. Als je ze inademt word je erg ziek. Je kunt er aan doodgaan.” Ik weet dat ik ze ook ingeademd heb, maar ik voel me nog niet ziek. Dan word ik wakker, een paar dagen later komt het Coronavirus in het nieuws. Op dit moment voel ik me nog steeds gezond.
Op Google heb ik niets kunnen vinden over Silvercat. Zou hij symbool kunnen staan voor geld, eigenzinnigheid, egoïsme en hedonisme? vraag ik me af. Krijgt de wereldbevolking een wake-up call?
Hallo Truus,
Dank je wel voor het delen van deze speciale droom. Heel bijzonder dat je dit (als een soort voorbode op het nieuwe jaar) op 1 januari hebt gedroomd. Het onderstreept voor mij maar weer eens tot hoeveel het menselijk bewustzijn in staat is. Iets om kracht uit te putten lijkt me.
Het eerste deel van je droom laat een letterlijke parallel met Corona zien: een medische geschoolde man die uitlegt dat een virus dat van een dier komt ons erg ziek kan maken als je het inademt. De stethoscoop verwijst wat mij betreft naar het beluisteren van de luchtwegen (en onderstreept net als de witte jas nog eens dat de man voor je een arts is).
In NRC stond vorige maand een artikel waarin werd uitgelegd wat de link is tussen Corona en vleermuizen en daar stond een foto bij van een vleermuis met een zilveren glans over zijn vacht. Als die soort officieel (of in de volksmond) Silvercat had geheten had het mij niet verbaasd (want ik moest direct aan die foto denken toen ik jouw droom las), maar dat heb ik inderdaad ook niet via Google kunnen vinden, dus dat woord is waarschijnlijk meer symbolisch/ spiritueel van aard. En zo zie ik ook het moment waarop jij in de droom weet dat jij ook iets van de Silvercat hebt ingeademd, als iets symbolisch:
Ik denk dat veel mensen herkennen dat de Coronacrisis aanzet tot reflectie. Niet alleen, omdat veel mensen nu meer tijd thuis doorbrengen, maar ook, omdat in een crisis onmiddellijk je perspectief en je prioriteiten ingrijpend veranderen. Het wordt glashelder wat belangrijk is en wat niet. Het is ook geen kwestie meer van nadenken over wat belangrijk is en wat niet, het is een heel direct voelen en ervaren wat belangrijk is en wat niet. We richten ons, zowel collectief als individueel, nu op wat wezenlijk is en de rest laten we (versneld) los. Dat geeft richting en die richting wijkt af van wat voorheen gebruikelijk voor ons was. Van ‘leven’ zijn we opgeschoven naar ‘overleven’.
In dit licht bezie ik de zin in je droom “Ik weet dat ik ze ook ingeademd heb”. Als een metafoor voor het feit dat we allemaal dingen voor vanzelfsprekend genomen hebben en nu veel helderder zien wat werkelijk van belang is. Jouw analyse dat Silvercat mogelijk symbool staat voor een wake up call, die ons zowel individueel als collectief wakker schudt lijkt me dus heel accuraat.
Nogmaals bedankt voor je droom. Ik hoop dat we door dit soort dromen te delen elkaar kunnen steunen en tegelijkertijd via de inhoud van onze dromen een helderder en meer bewust licht kunnen laten schijnen op wat er op dit moment in de wereld gebeurt.
Alle goeds,
🙏🏼
Mariëlle