Kijken naar je schaduw

Dansen met je schaduw. Zonder draken geen schatten, zonder kikkers geen prinsen

Twee weken geleden was er een blok over negativiteit en schaduw in het 2e jaar van de ITIP Opleiding. Drie dagen waarin we stilstonden bij die kanten in ons waar we niets van willen weten, omdat ze te ‘erg’ zijn of, omdat ze gewoon teveel afwijken van hoe we onszelf zien. We gingen kijken naar onze schaduwkant. We zeggen dan: ‘Anderen zijn misschien zo, maar zo ben ik niet.’

Of we schamen ons ervoor en proberen die kant niet naar buiten te laten komen. In dit blok deden we dat juist wel. Voorbij de schaamte kwam er een kleurrijke stoet van zwervers, rechters, politieagenten, ijskoninginnen en criminelen voorbij.

‘Ik ben….”

Zo kun je ook naar dromen kijken. Die ‘ander’ in je droom, wat gebeurt er als je daar ‘ik ben’ tegen zegt? Twee dromen die waren ingestuurd na de heilige nachten lichten we er uit:

‘Ik sta met allerlei collega’s te vergaderen. Ik kan mijn aandacht er niet bij houden, omdat ik word afgeleid door iets wat ik in het water zie. Het is een mooie jonge vrouw met ontbloot bovenlijf, kort broekje, blote benen en lange haren. Ze klimt steeds vanuit het water op iets drijvends (een vlot, of ijsschots) en duikt er dan weer in. Ze lacht naar me en laat zien hoe vrij ze is. Ik vind het gek (dat mijn collega’s haar niet zien en gewoon doorgaan met overleggen).  Ik verlang ernaar net als die jonge vrouw te zijn.’

Speels en vrij

Wat als de droomster zo speels en vrij en moeiteloos word in ‘serieuze’ werksituaties? De droom nodigt haar uit om wat ze als afleiding van werk ziet, juist als hoofdstroom in te zetten. Om meer te zijn als die spelende vrije jonge vrouw. Omdat het een droom was uit de heilige nachten zou dit zelfs een thema kunnen zijn dat heel 2013 haar aandacht verdient.

Duistere kant

Een uitnodiging naar de duistere kant is er ook. In een andere droombijdrage van een vrouw die haar baan opzegt en in 2013 als zelfstandig ondernemer begint:

‘Ik sta in een kring op een kantoor met collega’s. Dat voelt heel sterk en mooi, heel mooi rond ook. De mensen in de kring en ikzelf drinken thee. We hebben het goed. Vervolgens ben ik daar opeens weg en ik kom in een ruimte waar het wazig is, het lijkt wel of er stoom hangt of mist ofzo. Ik lig op de grond en kan mij niet bewegen. Er is een nare sfeer en er komt een oudere man aan. Ik kan niets doen, ook al is er gevaar.’

In deze droom is een overgang van roze harmonie, in een kring theedrinken en beleid voor kinderen maken, naar het zwart van een dreigende aanval door een nare man. Die man, vertelde ze, was iemand die kinderen kwaad doet, het ergste soort.

Dit ben ik ook!

De droom nodigt haar uit om niet hulpeloos te staan tegenover het kwaad en zich alleen te vereenzelvigen met de situatie van de roze onschuld, maar ook ‘ik’ te zeggen tegen het ‘dader zijn’, het zwart. Dat ook de nare man een deel van haar is. Toen ze dat deed… begon ze te lachen. Een bevrijdende lach. ‘Dit ben ik ook!’ Zo’n kant heb ik ook in me. Plotseling ontstond er ruimte.

Het erkennen van je schaduwkanten is eerst confronterend, maar daarna bevrijdend. Naarmate je deze aspecten meer integreert, word je sterker. Je hoeft geen energie meer te besteden aan het verdringen ervan. Alles wat je van jezelf accepteert, gaat met je meewerken. De kracht van die verdrongen kant komt tot je beschikking. Dan kun je er uiteindelijk mee gaan dansen.

Kus de kikkers in je dromen!

Door: Mirjam Tirion en Nanske Kuiken