Soms gaan dromen over doodgaan. Je schrikt en denkt: het zal toch niet zo zijn dat ik binnenkort doodga? je ziet bijvoorbeeld je eigen begrafenis, je observeert bijvoorbeeld jouw doodskist en de mensen die bij de rouwdienst aanwezig. Of je wordt levend begraven. Het zand valt op je. Je kunt niet meer ademen en in paniek schrik je wakker. In 99% van de gevallen betekent het gelukkig niet dat je dood gaat. Maar wat betekent het wel?
‘Dromen met een gruwelijke verpakking, maar met een prachtig geschenk.’
Begraven worden
Een droom over begraven worden; Bas Klinkhamer in gesprek met meneer Hullenaar.
Dromen over levend begraven worden komen in allerlei variaties voor. Wat meestal voorkomt is dat je wordt bedolven onder iets. Dat kan zijn een zware laag aarde, steen… Je kunt niet meer bewegen of ademen. Ook ben je niet meer zichtbaar, je bent aan het daglicht onttrokken.
De droom laat in groten lijnen zien dat je wordt ‘bedolven’ onder iets. Dat kan in je dagelijks leven bijvoorbeeld zijn: verantwoordelijkheid, werkverplichtingen, eenzaamheid, de zorg voor iemand of andere dingen die zwaar op je drukken of iets waarbij je je in de knel voelt zitten.
En de droom maakt je ‘wakker’. Je had het eigenlijk niet in de gaten. Of toch wel? Zo bezien zijn dit soort dromen een krachtige oproep om je leven te veranderen en precies te worden voor jezelf. Wat doe ik wel, wat niet? Wat ‘draag’ ik en waar is het me teveel? Het zijn dromen die je krachtig aanzetten tot een nieuwe manier van leven.
Je eigen begrafenis zien
Bas Klinkhamer in gesprek met een droomster: een droom over de eigen begrafenis
Het ritueel van een begrafenis maakt deel uit van de archetypische cyclus van geboorte, leven en dood, waarna er een nieuwe geboorte plaatsvindt. De droomster ervoer het dood zijn in de droom niet als iets verdrietigs. In haar dagleven kent ze de angst voor de dood, maar in de droom ervaart ze dat dood een fase is in de eeuwige cyclus.
Het ‘grote’ en het ‘kleine’ sterven
Deze cyclus gaat niet alleen op voor onze letterlijke geboorte en dood: ons leven bestaat uit ontelbare cycli van ‘kleiner sterven’ en nieuwe geboorten. Ontslag, scheiding, verhuizing, je kinderen die het huis uit gaan, zijn allemaal voorbeelden van stervensmomenten in een mensenleven.
Maar ook op de weg van geestelijke ontwikkeling zijn er momenten van sterven, zoals bij deze droomster. Je laat een bepaald beeld van jezelf achter je, offert je ‘controle willen houden’ op om in grotere overgave te kunnen leven. Of je voelt dat je ‘dood’ gaat van de zenuwen en toch durf je ergens op af te gaan…
Zo bezien kan je je afvragen, als je droomt van je eigen begrafenis: wat van jou wordt begraven? Waar is in je leven sprake van een kleine dood? Door stil te staan bij wat sterft, creëer je een voedingsbodem voor het nieuwe leven dat door jou heen geboren wordt.
Zo worden dromen rond dood minder beladen. Het zijn dromen met een gruwelijke verpakking, maar met een prachtig geschenk.
Door: Nanske Kuiken