De droom:
Ik vaar op de familieboot de Kiekendief. Mijn vader staat aan het roer. We zeilen door een kanaal op de fok. Wel wat dicht langs de kant. Mijn oom houdt een oogje in het zeil en wanneer ik uit de roef bovenkom in de kajuit gaat mijn oom naar binnen. We wisselen elkaar af. Ik zeg mijn vader dat het goed is om iets meer ruimte te houden van de kant. Wanneer ik even niet kijk is mijn vader vertrokken en staat hij in zijn onderbroek beneden. Ik neem het roer over en draai een andere vaart in die tegen de wind in is. Ik start de motor, maar die blijkt al stand-by te draaien. We varen verder.
Deze droom had ik in januari. Aan het begin van het nieuwe jaar. De droom ontroerde me in hoge mate. Wanneer ik over onze zeilboot droom, dan ben ik alert. Dan gaat het in veel gevallen over hoe het met me gaat. Deze dromen wijzen me dan op iets waar ik in het dagelijks leven vaak wat aan voorbij ga.
De wind in de zeilen of kopje onder
Soms heb ik de wind in de zeilen, dan gaat het goed met me. Twee keer heb ik nu gehad dat de boot op de kop kwam te liggen en weer doordraaide. Dan weet ik inmiddels dat ik op moet letten. Dan ga ik ‘kopje onder’. Het is dan heel belangrijk om pas op de plaats te maken en me te bezinnen op wat ik aan het doen ben en hoe. Ook al zijn dit persoonlijke droombeelden, de algemene gezegdes als ‘de wind in de zeilen hebben’ of ‘kopje onder gaan’, spreken toch boekdelen.
Het roer overnemen
En nu droom ik dat ik het roer van mijn vader overneem. Dat we als familie (mijn oom en later ik) op mijn vader letten. Of het wel goed gaat. Mijn oom, de krachtige jongere broer van mijn vader, draagt de zorg mee. We doen het samen en wisselen elkaar af. Dat geeft een fijn en veilig gevoel.
Mijn vader gaat sinds twee maanden naar de dagopvang. Al jaren gaat hij achteruit en dat is op een bepaalde manier ‘gewoon’ geworden. Van een steunende en ondersteunende vader is hij geworden tot een man die meer en meer in zichzelf gekeerd is, maar toch ook nog steeds kan aanvoelen wat er is en wat er speelt. Maar hij is wel verder weg. Vaak realiseer ik me het niet meer zo. Omdat het gewoon is geworden. Maar door deze droom kan ik opeens ook weer zo verdrietig zijn om dat wat er allemaal niet meer is.
Ik neem het roer over. Het is de stand van zaken. En dat is prima. Maar er is ook verlies en verdriet bij tijd en wijle. En dat is ook helemaal goed. Het maakt me weer bewust van de diepe woordeloze band die ik voel met hem. En die stemt heel dankbaar.
Hoe kostbaar is een kwetsbaar mens
Naar aanleiding van deze droom had ik een mooi gesprek met mijn moeder over kwetsbaarheid. Dat in kwetsbaarheid een echte ontmoeting kan plaatsvinden. Ze refereerde aan een mooie titel van Okke Jager: “Hoe kostbaar is een kwetsbaar mens.”
Wat troostend is voor mij in deze droom is een klein detail. Ik wil de motor starten, maar hij draait al. Ik hoef niets meer op te starten, ik hoef geen extra kracht te zetten, ook niet als ik wind tegen heb.
Zo ga ik ook graag het nieuwe jaar in. Het roer in handen, met soms misschien wat tegenwind, maar ook met echte ontmoetingen en in het volle besef dat ik ben ingebed in een fijn familieverband.
Een heel mooi nieuw jaar gewenst!
Door Nanske Kuiken
He Mareille,
Ik wil er wel graag wat dieper op in gaan. Zou ik dit in een privé bericht kunnen doen?
Ik heb wel het gevoel dat ik middels mijn dromen en jouw vertaling er van mezelf een beetje beter ga begrijpen en ook dat jij dit doet, voelt aan alsof iemand anders mij op dieper niveau ook wat beter kent.
Groetjes Daphne.
Hai Daphne,
Jezelf beter gaan begrijpen en je begrepen voelen is van waarde, dus je mag me zeker mailen.
Mijn e-mailadres is marielle@oerpad.com
Harte-groet,
Marielle
En ik schreeuwde van wanhoop, aan de telefoon. Hij had me genegeerd. Hij zou Emmely ophalen, om 5 uur. Maar kwam gewoon niet opdagen. Terwijl ik nu even tijd wilde, en ruimte, even voor mezelf.
Het was mijn vrije weekend!
Hij schreeuwde terug. Hij wilde me zelfs wel dood. Zó agressief, het was mijn fout. Julia had met Emmely gebeld naar Rick, stiekem. Ze waren wat baldadig en hij rekende dit als mijn opvoedfout. Hij strafte mij hiervoor, door ons te negeren. Door niet te komen, en niet te bellen.
Ik schreeuwde van wanhoop. Ik was in paniek. Het deed zo’n pijn.
Hij schreeuwde terug, en wilde mij wel dood. Hij haat me.
Ik ging naar mijn moeder. Ze stond daar met haar vriend.
Ik vroeg haar of wij, Emmely bij hen mochten zijn.
Maar ze keek boos en afwezig. Dwars door mij heen. Ik vroeg haar, je hebt Rick zeker al gesproken. Hij heeft over mij verteld.
Ze zei; jij filmt alles van ons!
Ik raakte in paniek, dat is niet waar! Rick liegt!
Ik schreeuwde weer, van wanhoop.
Het deed zo’n pijn.
Ik voel me verlaten.
Ze haat me.
Droom.
De pijn van verlating.
Hoi Daphne,
Ik heb je droom een paar keer gelezen en wist eerst niet zo goed wat ik er mee aan moest. Het zou namelijk ook iets kunnen zijn dat in het dagelijkse leven gebeurt. Vandaar mijn vraag: hoe lijkt wat er in de droom gebeurt op jouw dagelijkse leven? Wie is Rick? Verder komen er veel heftige gevoelens in deze droom naar voren: wanhoop, behoefte aan tijd voor jezelf, het gevoel hebben gestraft te worden, hoe het voelt als dierbaren iets achter je rug om doen, paniek, haat over je heen krijgen, met leugens geconfronteerd worden, je verlaten voelen. Gezien de veelheid en de heftigheid van deze gevoelens heb ik het gevoel dat deze droom jou in ieder geval ook oproept om liefdevolle aandacht te besteden aan je eigen gevoelens en tijd te nemen om ze te doorvoelen en te verwerken. Wat me ook opvalt is dat er in de droom niets of niemand is die jou steunt. Ervaar je dat in het echt ook zo?
Ik hoop dat mijn reactie helpend voor je is, laat me weten hoe dit voor je is.
Liefs!
Marielle
Ontzettend bedankt Marielle. Erg helpend!
Ik zou er baat bij hebben bij wat hulp van het vinden van iemand. Ik sluit helaas met veel mensen niet goed aan waardoor ik steeds op muurtjes stoot..
Ik wil erg graag leven, niet langer overleven..
Goedemorgen Marielle,
Vannacht had ik weer zo’n droom. Ik schreeuwde en ik huilde tegen mijn familie. Elke keer wanneer ik dat doe in mijn droom, reageren ze onverschillig, waarnaar ik nog bozer en woedender word. Mijn moeder geeft in de droom reacties die over mij gaan waar ik nog bozer van word. Eigenlijk een herhaling van hoe het ging. Ik voel me na de huil en schreeuw bui die ik tegen iedereen doe, in het speciaal naar mijn moeder, dom. Eigenlijk in een uitvergroting van hoe het was/is. Toen ik klaar was in mijn droom, voelde ik mij ook wel ontladen. Ik had een soort tweelingbroer waar ik mee ging ruilen, zodat het leek dat ik niet degene was die deze rel had veroorzaakt..
Deze dromen laten mij zien en voelen hoe boos ik eigenlijk nog ben en hoe moeilijk ik het vind om dit te verwerken.. Omdat ik het overdag niet goed kan doorvoelen. Ze zeggen wel, gebruik je woede om er iets mee te creëren..
Lieve Daphne,
Wat een hoop woede en onmacht kan een mens toch voelen hè? Familierelaties kunnen ook echt heel erg lastig zijn. Zeker als je al heel lang met woede en verdriet rondloopt. Wel mooi dat je je na de droom ontladen voelde, want ook dat is hulp, dan kan het er allemaal tenminste een keer uit.
Ik weet niet meer of ik je dit al eens eerder geschreven heb, maar in de nacht zetten je hersenen de noradrenaline productie in je brein stop. Hierdoor bevinden je hersenen zich als het ware in een compleet stressvrij bad als jij aan het dromen bent. Zo bouwen je hersenen door middel van je dromen de emotionele lading die aan bepaalde kwesties en/of personen kleeft af, zodat jij niet de rest van je leven boos, bang en of verdrietig rond hoeft te lopen.
Wat je schrijft over die tweelingbroer in je droom is psychologisch heel erg interessant. Als je je gedurende langere tijd geen raad weet met bepaalde gevoelens of je hebt het gevoel dat de gevoelens die je hebt er niet mogen zijn van de mensen waarmee je in één huis woont (of vroeger mee in één huis woonde), dan splitsen die gevoelens zich af. Zo vormt zich in je psyche als het ware een ‘tweelingbroer (of zus)’ die wél boos mag zijn en die wél thuis een rel mag schoppen. Alles wat jij niet mag of heel moeilijk vindt zeg maar.
Je kunt dit zien als een overlevingsmechanisme, maar dit werkt helaas alleen maar tijdelijk, want uiteindelijk zijn jij en die tweelingbroer uit je droom natuurlijk één persoon. Daarom wil ik je ook uitnodigen om de komende tijd één keer per dag je ogen te sluiten en je vervolgens voor te stellen dat die tweelingbroer uit je droom voor je staat. Als je hem goed voor je ziet en in de ogen kunt kijken, zeg hem dan zo liefdevol mogelijk: “jij en ik zijn één”. Probeer dat iets van twee weken vol te houden en kijk maar wat er gebeurt en hoe je je voelt.
Woede kan heel overweldigend zijn, zeker als je het lang onderdrukt of als je het lang niet hebt kunnen helen. Maar woede heeft inderdaad ook een grote creatiekracht. Als je er mee om leert gaan kan het je helpen stevig in het leven te staan, je grenzen aan te geven, te beschermen wat van jou is en zo je plek in het gezin en in de wereld in te nemen.
Het advies dat ik je n.a.v. een vorige droom schreef geldt dan ook nog steeds: ik kan je via je dromen en dit forum natuurlijk maar heel beperkt helpen, dus als ik jou was zou ik een professioneel iemand die je vertrouwt zoeken, die jou kan helpen om de woede die je voelt te doorvoelen en ervan te helen. Als je hulp nodig hebt bij het vinden van iemand bij jou in de buurt, dan mail je me maar.
💚
Marielle
Daar ben ik weer en lees ik nu pas jullie reactie. Dank daarvoor! Ik kan mij er zeker in vinden. Als ik het zelf zo lees, misschien symboliseert het dan ook de doodlopende wegen waarin ik mij bevind of soms nog aan trek.. In deze tussentijd ben ik mij hierin wel minder gaan bezighouden en meer de focus gaan leggen bij mezelf en mijn doelen.
Wel had ik de afgelopen periode weer een reeks aantal dromen achter elkaar waarin ik woedend ben op mijn moeder. Meestal schreeuw ik naar haar, huil ik en ben woe-dend. Ik doe haar meestal ook iets aan. In mijn laatste droom lag ze in bad en drukte ik haar heel wreed met al mijn woede onder water. Op het laatst liet ik haar toch los om haar niet te vermoorden. En word dan wakker.
Dit soort wrede, kille woedende dromen over mijn moeder heb ik al járen.
Wat kan ik hier toch mee.?
Ook had ik gister een droom, een ander variant, waarin ik samen met mijn vader op zoek ben naar mijn “stiefvader” (liever zeg ik partner van moeder). Om hem iets te vragen (wat, dat weet ik niet meer helaas).
Ik loop een kamertje binnen en zie hem uitgemergeld in foetushouding op de grond in een hoek liggen slapen. Als wij binnen komen schiet hij gauw omhoog en begint (zoals hij vaak doet) synisch te lachen. Hij doet iets voor mij, geeft iets ofzo. En ik vraag hem iets waarom hij antwoord “jij kunt niet voor dieren zorgen” in een verpakt grapje (zoals hij dat ook altijd doet) Ik heb vrede met zijn antwoord en loop vervolgens weer met mijn vader de deur uit. En hij weer terug in het hoekje gaat liggen, wat best een pijnlijk gezicht is.
Wat zou dit kunnen symboliseren..?
Groetjes Daphne.
Hoi Daphne,
Leuk om jou hier weer te treffen zo aan het begin van een heel nieuw jaar! Eerst een reactie op de dromenreeks over je moeder. Gevoelens die je overdag onderdrukt of die je om wat voor reden dan ook nog niet helemaal hebt doorvoeld, komen naar boven in de nacht. Hoe langer je deze gevoelens onderdrukt, hoe vaker ze omhoog komen in de nacht (je bewustzijn wil namelijk heel zijn en dat kan alleen als alles dat je voelt er mag zijn) en hoe meer deze gevoelens ook gaan vervormen. Woede ontaardt dan bijvoorbeeld in een poging tot moord, zoals in jouw droom. Is het een idee om eens met iemand die jij vertrouwt te gaan praten over de woede die je naar je moeder voelt? Op die manier kan je deze gevoelens doorvoelen en verwerken, zodat je bewustzijn daarin tot rust kan komen.
Dan het deel over je stiefvader. Jij droomde toch ooit ook dat je vader je omhelsde en zei dat hij van je hield en dat jij dat heel goed kon voelen? Voor mij voelt het alsof jij het cynische gedrag van je stiefvader helemaal bij hem kunt laten zodra jij de liefde van je vader die je in deze eerdere droom ervaarde helemaal in je opneemt, zou dat kunnen?
Hoor graag hoe dit voor jou is!
Harte-groet,
Marielle
Beste Daphne,
Heel hartelijk dank voor je droom.
Je hebt gedroomd dat je met je familie in een vakantiehuis bent. In het normale leven is dit vaak een plek van ontspanning. De start van de droom lijkt daardoor een fijn begin. Een enorme hortensia staat in de tuin. Welke associatie heb je bij een hortensia? Bij mij komt een rijk bloeiende boom in beeld. Wanneer je het gevoel hebt dat de droom over je familie gaat komt de associatie van familiestamboom in mijn gedachten. Ook een boom. In jouw geval dus zwart en verdord. Er zit geen leven in. Ook al geef je het nog wat water. Je hebt nog zorg en aandacht. Het lijkt erop dat jij als enige zich bekommert om de boom. Als een boom omvalt is dit altijd een heftig beeld. Heb je het gevoel dat je familie uit elkaar valt of op andere wijze niet meer verbonden is? En dat jij mogelijk hier zo goed en kwaad als het gaat moeite in steekt?
In het tweede deel ben je intens verdrietig. Je zus gaat naar de familie en jij probeert contact te maken met je moeder (je probeert haar te roepen). Door je gehuil komt er contact. Ze komen naar je toe. Zoals ik er naar kijk zit in het laatste deel van je droom een sleutel. Geef je wel eens aan hoeveel pijn het je doet dat het contact met je familie stroef verloopt? In de droom komt er namelijk contact en bezorgdheid op het moment dat je hard huilt.
Ik ben benieuwd wat mijn gedachtengang over je droom weer met jou doet. Hartelijke groet,
Nanske
Hallo Daphne,
Wat een heftige droom met zoveel symboliek.
Een vakantie huis is een plek voor ontspanning en plezier maar het is nu een verlaten trieste plek. Je eigen tuintje staat symbool voor jou geestelijke groei en bloei maar is op een dood/dor punt gekomen. De boom staat voor onze basisstructuur van het innerlijk leven maar in je droom is de boom zwak en valt om door het weg knippen van de dode bloemen. Ben je in het dagelijkse leven gauw van je stuk gebracht? En daardoor minder goed geaard.
Zwart bevat in potentie alle kleuren en wijst op een gebeuren, negativiteit en vooroordeel. Rouwen om iets in je leven. De emmer water (water is symbolisch een sterk levens schenkende stroom van levensenergie en emotie en een flinke huilbui geeft lucht) stroomt in de kuil er wat overheen, het is de druppel die de emmer doet overlopen van iets.
De verhouding met je zus lijkt kil want ze stelt de andere familieleden voorop en jij komt niet aan bod. Je wordt overmand door verdriet en roepen lukt niet door de verstikte gevoelens. Totdat er een explosie aan huilen losbarst en iedereen dan pas komt kijken wat er aan de hand is. Moet je altijd je best doen in de familie en vaak op je tenen lopen om aandacht of gehoor te krijgen van je omgeving?
Het is nu jouw eigen gevoel wat belangrijk is en nieuwe bloeiende weg volgen om bij jezelf thuis te komen.
Ik ben benieuwd naar je gedachten hierover.
Lieve droomgroet,
Dory
Mijn droom over mijn familie, welke in het dagelijks leven erg stroef loopt.
We zaten in een soort vakantie huisje. De voortuin leek op mijn eigen voortuin. Er stond een boom, een enorme hortensia boom. Het viel me nu op hoe verdord en verdroogd het eruit zag. Ik was gesteld en verrast door de boom. Ik wilde het graag verzorgen. De Hortensia’s waren opvallend zwart. Ik wist, dat als ik ze af zou knippen er weer mooie terug zouden groeien. Toen ik naar buiten liep stond er al een grote emmer water klaar. Wat opviel, was dat de buren (gerelateerd aan mijn eigen buurvrouw die haar tuin altijd netjes houdt) opeens weg waren. Het zag er verlaten en verdord uit. Toen ik de zwarte Hortensia’s had afgeknipt, viel even later de boom om. Waardoor er een gat in de grond ontstond. Opeens was mijn familie in de tuin aanwezig.. Ik begon het water wat er al stond in het gat te gooien om het toch vochtig te houden.. het water overstroomde een beetje..
Even later in het vakantie huis slaap ik naast mijn zus in het bed. In de ochtend wordt zij wakker, loopt uit bed en zegt hard voordat ze de deur uit loopt; doei, ik ga lekker naar.. (“noemt alle namen van de familie”). Ik word er wakker van en begin intens te huilen.. Ik probeer mijn moeder te roepen, maar er komt geen geluid uit mijn keel, want ik slaap nog half. Maar ik probeer te blijven roepen.. Uiteindelijk overstemt mijn gehuil het,, en de familie snelt naar mij toe.. Ook mijn zus.. om te kijken wat er aan de hand is..
Hier werd ik wakker.
Het meest opvallende was voor mij de grote boom met zwarte Hortensia’s, de verdorde en verdroogde tuin en het laatste gedeelte met mijn zus..
Mooi ook hoe je jezelf kwetsbaar opstelt door dit te delen en ons mee te nemen in de ontmoeting met je familie. Ik wens je een ‘goede’ behouden vaart voor 2020!
Dank voor het delen Nanske van deze bijzondere droom.
Je vader die plots beneden staat in onderbroek toont aan zijn dierbaren dat hij stilstaat in tijd en terugvaart naar zijn oorsprong. Leven is een decor en doet mij denken aan decorumverlies. Mensen die verward raken naarmate ze ouder worden krijgen een kleine wereld door vergeetachtigheid en zijn heel kwetsbaar. De titel van Okke Jager is zo treffend mooi en waar.
Harteknuf en beste wensen voor 2020.
Dory
Mooi Nanske, ik ga mijn dromen van de Heilige Nachten nog eens nalezen. Het blijft toch soms abacadabra…. Herkenbaar, de ouders die ouder en kwetsbaarder worden, maar de band die even sterk blijft. Dankjewel!
Heel mooi Nanske! Zoen van Jetty